به نظر می رسد سلول های چربی تاثیرات رژیم غذایی ناسالم را در حافظه ی خود حفظ می کنند

20 آوریل 2018- یک مطالعه ی جدید توسط محققان مرکز تحقیقات متابولیسم نوو نوردیسک در دانشگاه کپنهاگ نشان داد سلول های چربی در زمان کوتاهی(24 ساعت) که در معرض اسید چرب پالمیتات یا هورمون TNF-alpha  از طریق یک رژیم پر چرب قرار می گیرند، آسیب می بینند. محققان امیدوارند که این اطلاعات جدید به توسعه ی راهبردهای پیشگیرانه برای دیابت کمک کند.
 24 ساعت ، همه ی زمانی است که یک سلول پیش ساز چربی نیاز دارد تا دستور العمل اپی ژنتیک خود را در مورد نحوه ی درست تبدیل به سلول چربی بالغ دریافت کند. این تغییر، زمانی رخ می دهد که سلول در معرض اسید چرب پالمیتات یا هورمون TNF-alpha  قرار می گیرد.

سلولهای پیش ساز سلولهایی هستند که هنوز برای انجام یک عمل خاص در بدن به عنوان مثال عملکرد یک عضله یا سلول چربی، بالغ نشده اند. اسید چرب پالمیتات و TNF-alpha می توانند در این مرحله از رشد سلول اختلال ایجاد کرده و باعث تبدیل سلول پیش ساز به یک سلول چربی ناکارآمد در مراحل بعدی زندگی آن شوند. محققان دریافتند: این برنامه ریزی مجدد، به ویژه در بیماران چاق مبتلا به دیابت نوع 2 دیده می شود. ما در معرض اسید چرب پالمیتات از طریق غذاهایی هستیم که می خوریم، به خصوص مواد غذایی حاوی مقادیر زیادی چربی اشباع مانند محصولات لبنی، گوشت و روغن پالم که حاوی مقادیر زیادی palmitate هستند. TNF-alpha  یک هورمون التهابی است که در طول بیماری در بدن ترشح می شود. بیماران چاق همچنین دارای سطح بالایی از TNF-alpha هستند، چرا که چاقی با التهاب ارتباط دارد.
دکتر Romain Barrès ، مسئول این تحقیقات می گوید: نتایج این تحقیق بر اهمیت یک رژیم غذایی و شیوه زندگی سالم برای سلامت متابولیک بدن ما در سالهای آینده تأکید دارد، یک رژیم غذایی و شیوه زندگی سالم می تواند تا حد زیادی از برنامه ریزی مجدد سلول های پیش ساز ما جلوگیری کند. در طولانی مدت، ما امیدواریم که این مطالعه منجر به ابداع استراتژی های جدیدی برای معکوس کردن برنامه های غیر طبیعی سلول های پیش ساز چربی شود و آنها را یک بار دیگر سالم و عملکردی کند.

عوامل محیطی نقش اصلی را بازی می کنند

مطالعات متعدد اپی ژنتیک، نشان داده اند که سلول های پیش ساز انسان حافظه ای از اثرات زیست محیطی گذشته دارند، اما تاکنون هیچکس قادر به شناسایی عوامل موثر بر برنامه ریزی مجدد سلول های پیش ساز چربی یا عواملی که برنامه ریزی مجدد سلول ها را تسریع می کنند، نشده است.
محققان به جمع آوری نمونه های بافت چربی از 43 بیمار از بخش جراحی بیماریهای دستگاه گوارش بیمارستان Hvidovre که برای عمل آماده شده بودند، پرداختند: 15 بیمار لاغر، 14 فرد چاق و 14 فرد چاق مبتلا به دیابت نوع 2. با جمع آوری نمونه ها از این سه گروه مختلف بیماران، محققان توانستند سلامت سلول های پیش ساز چربی را در هر سه گروه با هم مقایسه کنند.
محققان دریافتند که سلولهای گروهی از بیماران چاق مبتلا به دیابت نوع 2 مجددا برنامه ریزی شده و به همین دلیل مانند سلول های چربی طبیعی و سالم عمل نمی کنند. با قرار دادن سلول های پیش ساز چربی سالم، در معرض این عوامل خارجی(اسید چرب پالمیتات و هورمون TNF-alpha) به مدت 24 ساعت، محققان توانستند برنامه ریزی مجددی را که در سلول های بیماران دیابتی مشاهده کرده بودند، در این سلولها تقلید کنند.

یک حوزه ی تحقیقاتی چشمگیر

محققان نمی دانند که آیا می توانند این برنامه ریزی معیوب را معکوس کنند تا سلول ها سالم و کارآمدی حاصل کنند ؟ حتی اگر این امر ممکن باشد، آنها نمی دانند که چگونه باید این کار را انجام دهند.
Romain Barrès می گوید: ما اکنون می دانیم که سلول های پیش ساز می توانند به گونه ای برنامه ریزی شوند که عملکرد آنها در مرحله نهایی رشد و توسعه ی آنها مختل شود اما تاکنون هیچ کس کشف نکرده است که چگونه این روند را می توان معکوس نمود، اما این یک حوزه ی تحقیقاتی امیدوار کننده است.
این مطالعه با عنوان"  سلولهای پیش ساز چربی(Preadipocytes ) افراد چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بطور اپی ژنتیکی برای کنترل ژن های مربوط به عملکرد بافت چربی مجددا برنامه ریزی می شوند" در مجله ی بین المللی چاقی(the International Journal of Obesity) منتشر شده است.

خلاصه ی مطلب

تصور کنید که سلولهای اندامهای ما دارای یک کتاب دستور غذایی با برنامه هایی هستند که به آنها می گوید چگونه به سلول های بالغ تبدیل شوند. این برنامه ها به سلول های داخل بافت چربی ما می گویند که کدامیک از صفحات کتاب را بخوانند تا به سلول های چربی تبدیل شوند. با این حال، قرار گرفتن در معرض مقادیر زیادی از palmitate یا TNF-alpha باعث می شود کتاب آشپزی تغییر کند و دیگر سلول ها به همه صفحات کتاب دسترسی نداشته باشند بدین ترتیب قادر نخواهند بود که به روش صحیح توسعه یابند. آنها هنوز هم به سلول های چربی تبدیل می شوند، اما این سلولها ناکارآمد هستند.

منبع و سایت خیر:

International Journal of Obesity, 2018; DOI: 10.1038/s41366-018-0031-3

www.sciencedaily.com/releases/2018/04/180420122830.htm